شب مرداب - پس کوچه های عاشقی

روزى دو گونه است : روزیى که آن را جویى ، و روزیى که تو را جوید و اگر پى آن نروى راه به سوى تو پوید . پس اندوه سال خود را بر اندوه روز خویش منه که روزى هر روز تو را بس است . پس اگر آن سال در شمار عمر تو آید ، خداى بزرگ در فرداى هر روز آنچه قسمت تو فرموده عطا فرماید و اگر آن سال در شمار عمر تو نیست ، پس غم تو بر آنچه از آن تو نیست چیست ؟ و در آنچه روزى توست هیچ خواهنده بر تو پیشى نگیرد ، و هیچ غالبى بر تو چیره نشود ، و آنچه برایت مقدر شده تأخیر نپذیرد . [ این گفتار پیش از این در آنجا که سخن از این باب بود گذشت لیکن در اینجا روشن‏تر و گسترده‏تر است ، بدین رو بر قاعده‏اى که در آغاز کتاب نهادیم آن را از نو آوردیم . ] [نهج البلاغه]

شب مرداب - پس کوچه های عاشقی
	خانه \| ارتباط \| مدیریت \|بازدید امروز:0

پرستو مهاجر :: 83/9/3:: 11:54 صبح
شب مرداب اگر چه درد من گفتن ندارد کسی جزمن سراغ از من ندارد کسی جز من شب مردابی اش را لباسی از خزه بر تن ندارد
نظرات شما ()